تهیهکننده: گروه خبر «اقتصاد و فناوری»
پژمان جمشیدی، بازیگر و چهرهٔ ورزشی شناختهشده، که در هفتههای اخیر با پروندهای جنجالی روبهرو شده بود و مدتی بازداشت شده بود، پس از آزادی با قرار وثیقه ابتدا به ترکیه رفت و سپس از آنجا راهی کانادا شد؛ تصاویر و ویدئوهایی از حضور او در فرودگاه پیرسونِ تورنتو منتشر شده و وکیل او سفر را خانوادگی و قانونی توصیف کرده است.
تصویر پژمان جمشیدی روی بیلبوردهای کانادا

چه اتفاقی افتاد؟
1. اتهام، بازداشت و وثیقه: در روزهای گذشته پروندهای قضایی علیه پژمان جمشیدی مطرح شد که طی آن او با اتهامات سنگینی روبهرو گردید؛ این موضوع به بازداشت موقت او انجامید اما پس از پیگیری وکلایش، قرار بازداشت نقض و وثیقهای برای او صادر شد و او با سپردن وثیقه آزاد شد.
2. خروج از کشور و سفر به ترکیه: خبرِ خروج جمشیدی از ایران و سفر موقت او به ترکیه ابتدا در منابع خبری داخلی بازتاب یافت؛ خودِ جمشیدی سفر به ترکیه را «قانونی» و «خانوادگی» توصیف کرده بود.
3. ورود به کانادا و انتشار تصاویر: در ادامه، تصاویر و ویدئوهایی که کاربران شبکههای اجتماعی و چند خبرگزاری داخلی منتشر کردند، او را در فرودگاه بینالمللی پیرسونِ تورنتو نشان میدهد — تصاویری که در رسانهها و حسابهای کاربری مختلف دستبهدست شد.
4. واکنش وکیل: کامبیز برجاس، از وکلای جمشیدی، رسماً اعلام کرده که برای موکلش قرار ممنوعالخروجی صادر نشده و سفرهای اخیر او (از جمله خروج به ترکیه و ورود به کانادا) قانونی بوده و هدف از آن دیدار با اعضای خانواده عنوان شده است. وکیل همچنین گفته است وثیقه توسط خودِ جمشیدی تأمین شده و او ممنوعالکار نیست.

1. ابعاد حقوقی — چیزی که تعیینکننده است:
از منظر حقوقی، دو نکته مهم است: نخست اینکه تصمیم قضایی مبنی بر صدور یا عدم صدور ممنوعالخروجی به قاضی پرونده مربوط است و تا زمانی که ممنوعالخروجی رسمی اعلام نشده باشد، خروج متهم از کشور در چارچوب قانون امکانپذیر است. وکلای جمشیدی اعلام کردهاند که چنین محدودیتی وجود نداشته است؛ این ادعا اگر مستند به رأی یا ابلاغ رسمی باشد، از لحاظ حقوقی سفر او را توجیه میکند. با این حال، افکار عمومی معمولاً در مواجهه با پروندههای اخلاقی-جنایی حساس، انتظارِ محدودیتهای بیشتری برای حفظ روند تحقیق را دارند.
2. پیامدهای رسانهای — برداشت افکار عمومی:
انتشار سریع تصاویر ورود به فرودگاه و همزمانی آن با پروندهٔ جنجالی، بهسرعت روایتهایی را در شبکههای اجتماعی شکل داد که از «فاصله گرفتن متهم از فضای رسانهای» تا «فرار احتمالی» متغیر بود. رسانهها و کاربران معمولاً بر اساس چند قطعه شواهد بصری و اظهارنظرهای پراکنده نتیجهگیری میکنند؛ وظیفه روزنامهنگاری حرفهای اما این است که میان شواهد مستدل و گمانهزنی تفکیک قائل شود.
3. مسئله اعتماد عمومی و انتظار شفافیت:
وقتی چهرهٔ عمومی متهم به اتهامی جدّی میشود، رفتار نهادهای قضایی و اطلاعاتی و نیز روشنگری رسانهها دربارهٔ روند رسیدگی تعیینکنندهٔ سطح اعتماد افکار عمومی خواهد بود. خروجِ متهم بدون توضیحات شفاف میتواند خلط موقتی عدالت و بیاعتمادی را تشدید کند؛ از سوی دیگر، اعمال محدودیتهای حقوقیِ غیرضروری بدون توجیه قضایی هم پرسشبرانگیز است.
4. ابعاد بینالمللی احتمالی:
اگر مقصدِ سفر کانادا صرفاً دیدار خانوادگی باشد — چنانکه وکیل اظهار داشته — پیامد بینالمللیِ خاصی متصور نیست. اما اگر روند قضایی در ایران نیازمند حضور او باشد یا در آینده موانع حقوقی تازهای مطرح شود، ابعاد پرونده ممکن است با کنشهای حقوقی بینالمللی (درخواست استرداد، پیگرد بر مبنای مدارک جدید و غیره) روبهرو گردد؛ البته در حال حاضر هیچ سندی دالّ بر چنین توسعهای منتشر نشده است.





