هفته دفاع مقدس، فرصتی دوباره برای مرور حماسه‌آفرینی دلیرمردان و شیرزنانی است که با خون، صبر و ایثار، تاریخ ایران را جاودانه کردند. از شهیدانی که جان خویش را فدای عزت وطن کردند، تا جانبازان و ایثارگرانی که هنوز نشانه‌های مقاومت را بر تن و دل خود دارند، و خانواده‌هایی که صبورانه بار داغ و انتظار را به دوش کشیدند؛ امروز ملت ایران در برابر عظمت آنان سر تعظیم فرود می‌آورد.
رزمندگان آن هشت سال، تنها جنگاورانی با اسلحه نبودند؛ آن‌ها عاشقانی بودند که مرزهای غیرت را دوباره تعریف کردند. شهیدانی که با نثار خونشان جاودانگی وطن را رقم زدند، جانبازانی که هنوز تن رنجورشان، پرچم زنده‌ی ایستادگی است، و ایثارگرانی که بی‌نام و بی‌ادعا بار سنگین جنگ را بر دوش کشیدند.
و در کنارشان، خانواده‌هایی که چشم‌انتظار ماندند اما خم به ابرو نیاوردند؛ مادرانی که داغ جگرگوشه‌شان را به سکوتی مقدس سپردند، و همسرانی که با صبوری، ستون خانه‌های بی‌سرباز شدند. آن نسل با دلاوری‌هایش افسانه نساخت، حقیقت آفرید. حقیقتی که نشان داد «می‌شود از همه‌چیز گذشت، اما از وطن نه».
روایتی از آن روزها…
آن روزها، جوانی بوی باروت می‌داد. خیابان‌ها پر بود از بدرقه‌ی مادرانی که دستان پینه‌بسته‌شان لرزید اما دلشان امیدوار بود. پدرانی که با سکوت، پسرانشان را راهی می‌کردند و کودکی که نگاه آخرش را میان سربند یا زهرا جا می‌گذاشت و بی صبرانه منتظر بازگشت آغوش پدرش بود.
رزمندگان جبهه، نه فقط جنگاور، که مردانی از جنس ایمان بودند؛ دل‌هایی سرشار از شور، پاهایی استوار بر خاک، و نگاهی دوخته به آسمان. هر کدامشان قصه‌ای ناتمام‌اند؛ یکی آسمانی شد و نامش در ردیف شهیدان ماندگار شد، دیگری با پیکری زخمی اما با قامتی خم‌نشدنی، به یاد جانبازان در میان ماست، و بسیاری دیگر بی‌ادعا زیستند و نامشان را ایثارگران تاریخ نوشت.
امروز، وقتی نسل فعلی در هیاهوی تکنولوژی و دغدغه‌های روزمره غرق است، بازگشت به آن روحیه یک نیاز است. آن‌ها زندگی را برای ارزش‌ها می‌خواستند، نه ارزش‌ها را برای زندگی.
هفته‌ی دفاع مقدس، فرصتی است برای تعظیم دوباره در برابر قهرمانانی که یادشان، همچنان چراغ راه آینده‌ی ماست.
مرجان محمدتقی/ اقتصاد و فناوری
