در باب تحسین ملوانی ها… / ۲۶ فروردین ۱۴۰۲
در باب تحسین ملوانی ها…
«ملوان به لیگ برتر بازگشت». این خبر، اهالی فوتبال ایران را بیش از پیش، خوشحال کرد. چنین خبری، همانند پرواز یک قو در آسمان بود؛ تجلی و زیبایی یک قو! قوی سپیدی که به لیگ برتر صعود کرد و تا امروز که بیست و پنج هفته از لیگ، سپری شده، عملکرد قابل قبولی از خود به جا گذاشته است. به احتمال فراوان، شاگردان مازیار، در لیگ بیست و دو، ماندنی هستند.
…………………………………………………..
شاید اگر پژمان نوری و مازیار زارع نبودند، معلوم نبود ملوان در چه سطحی از فوتبال،ایران بازی می کرد. شاید آخر قصه ملوان هم مثل سایر تیم های شمالی کشور مانند:چوکای تالش، داماش گیلان و سپید رود رشت که روزی روزگاری در لیگ برتر حاضر بودند و به فوتبال شمال کشور، اعتبار می بخشیدند ولی در ادامه به سوی سقوط و منحل شدن قدم برداشتند، رقم می خورد. شاید دیگر نام ملوان بندرانزلی را نمی شنیدیم و تمامی خاطرات هواداران این تیم در انزلی و سن سیروس، نابود می شد. شاید ملوان به نقاط تاریکی در فوتبال می رسید.
اما زوج محبوب دل انزلی چی ها، اجازه ندادند که به ملوان و تاریخچه غنی و پر بارش، خدشه ای وارد شود.
قبل از ورود پژمان نوری و مازیار زارع، ملوان حتی تا آستانه سقوط به لیگ دو نزدیک شد اما دست تقدیر، سرنوشت ملوان را طور دیگری نوشت. پژمان و مازیار، آب رفته را به جوی برگردانند و فصل گذشته در لیگ آزادگان، با بهترین کیفیت بازی و امتیاز و رتبه، به مقام قهرمانی در لیگ یک رسیدند؛و توانستند بعد از چند فصل غیبت در میان شانزده تیم، به لیگ برتر بازگردند.
آخرین حضور ملوانی ها در لیگ برتر، به لیگ پانزدهم بر می گردد که به همراه استقلال اهواز و راه آهن، در پلی آف مقابل صنعت نفت آبادان، به لیگ یک رفتند که سرمربی وقت ملوان در آن زمان، حمید استیلی بود. بعد از شش فصل دوری، به جایگاه اصلی خود برگشتند و بالاخره در لیگ بیست و دوم، مجوز حضور در بالاترین سطح فوتبال کشور را گرفتند.
در فصل بیست و دوم، شاگردان مازیار، هر آنچه که در توان داشتند، به ثبت رساندند؛ پنج برد، نه تساوی و یازده باخت و آمار هجده گل زده و بیست و نه گل خورده و قرار گرفتن در رده سیزدهم با بیست و چهار امتیاز، عملکرد قابل دفاعی از تیم مازیار زارع می باشد که با توجه به بودجه و توان مالی باشگاه و استفاده حداکثری از بازیکنان بومی، می توان بر این موضوع صحه گذاشت.
هرچند که در حین فصل، مازیار زارع از قضاوت های داوران، بسیار گلایه و شکایت داشت و همچنین پژمان نوری، ناراضی از عدم همکاری افراد فدراسیون!
به گفته خود زارع، او برای فصل آتی بر روی نیمکت ملوان نخواهد نشست و با انزلی و هواداران پرشورش، خداحافظی خواهد کرد.
از بهترین های ملوان بندرانزلی می توان به سجاد بازگیر، شماره هفت انزلی چی ها، اشاره کرد. با شش گل زده برای ملوانی ها، آقای گل این تیم است و بهترین گلزن ملوان به شمار می آید.
ای کاش ملوان و امثال ملوان ها که ریشه در تاریخ فوتبال این مملکت دارند، از حمایت های مالی مناسب ودرست مسئولان شهر برخوردار باشند و قربانی دخالت سیاسیون در ورزش پر طرفداری به مثابه فوتبال نشوند. اگر توجه کافی به این تیم ها نشود، همچون تیم های پاس تهران، نفت تهران، راه آهن و سایر تیم های شهرستانی، باید در غم از دست رفتن آنها، در حسرت بنشینیم و از وجود چنین تیم هایی و تماشای فوتبال شان، محروم شویم.
مراقب ملوان باشید؛ چرا که اگر کسی حواسش به این تیم نباشد، باید شاهد غرق شدن قوی سپید باشیم. شاگردان مازیار زارع، ملوانان این فصل لیگ برتر هستند…
«ملوان به لیگ برتر بازگشت». این خبر، اهالی فوتبال ایران را بیش از پیش، خوشحال کرد. چنین خبری، همانند پرواز یک قو در آسمان بود؛ تجلی و زیبایی یک قو! قوی سپیدی که به لیگ برتر صعود کرد و تا امروز که بیست و پنج هفته از لیگ، سپری شده، عملکرد قابل قبولی از خود به جا گذاشته است. به احتمال فراوان، شاگردان مازیار، در لیگ بیست و دو، ماندنی هستند.
…………………………………………………..
شاید اگر پژمان نوری و مازیار زارع نبودند، معلوم نبود ملوان در چه سطحی از فوتبال،ایران بازی می کرد. شاید آخر قصه ملوان هم مثل سایر تیم های شمالی کشور مانند:چوکای تالش، داماش گیلان و سپید رود رشت که روزی روزگاری در لیگ برتر حاضر بودند و به فوتبال شمال کشور، اعتبار می بخشیدند ولی در ادامه به سوی سقوط و منحل شدن قدم برداشتند، رقم می خورد. شاید دیگر نام ملوان بندرانزلی را نمی شنیدیم و تمامی خاطرات هواداران این تیم در انزلی و سن سیروس، نابود می شد. شاید ملوان به نقاط تاریکی در فوتبال می رسید.
اما زوج محبوب دل انزلی چی ها، اجازه ندادند که به ملوان و تاریخچه غنی و پر بارش، خدشه ای وارد شود.
قبل از ورود پژمان نوری و مازیار زارع، ملوان حتی تا آستانه سقوط به لیگ دو نزدیک شد اما دست تقدیر، سرنوشت ملوان را طور دیگری نوشت. پژمان و مازیار، آب رفته را به جوی برگردانند و فصل گذشته در لیگ آزادگان، با بهترین کیفیت بازی و امتیاز و رتبه، به مقام قهرمانی در لیگ یک رسیدند؛و توانستند بعد از چند فصل غیبت در میان شانزده تیم، به لیگ برتر بازگردند.
آخرین حضور ملوانی ها در لیگ برتر، به لیگ پانزدهم بر می گردد که به همراه استقلال اهواز و راه آهن، در پلی آف مقابل صنعت نفت آبادان، به لیگ یک رفتند که سرمربی وقت ملوان در آن زمان، حمید استیلی بود. بعد از شش فصل دوری، به جایگاه اصلی خود برگشتند و بالاخره در لیگ بیست و دوم، مجوز حضور در بالاترین سطح فوتبال کشور را گرفتند.
در فصل بیست و دوم، شاگردان مازیار، هر آنچه که در توان داشتند، به ثبت رساندند؛ پنج برد، نه تساوی و یازده باخت و آمار هجده گل زده و بیست و نه گل خورده و قرار گرفتن در رده سیزدهم با بیست و چهار امتیاز، عملکرد قابل دفاعی از تیم مازیار زارع می باشد که با توجه به بودجه و توان مالی باشگاه و استفاده حداکثری از بازیکنان بومی، می توان بر این موضوع صحه گذاشت.
هرچند که در حین فصل، مازیار زارع از قضاوت های داوران، بسیار گلایه و شکایت داشت و همچنین پژمان نوری، ناراضی از عدم همکاری افراد فدراسیون!
به گفته خود زارع، او برای فصل آتی بر روی نیمکت ملوان نخواهد نشست و با انزلی و هواداران پرشورش، خداحافظی خواهد کرد.
از بهترین های ملوان بندرانزلی می توان به سجاد بازگیر، شماره هفت انزلی چی ها، اشاره کرد. با شش گل زده برای ملوانی ها، آقای گل این تیم است و بهترین گلزن ملوان به شمار می آید.
ای کاش ملوان و امثال ملوان ها که ریشه در تاریخ فوتبال این مملکت دارند، از حمایت های مالی مناسب ودرست مسئولان شهر برخوردار باشند و قربانی دخالت سیاسیون در ورزش پر طرفداری به مثابه فوتبال نشوند. اگر توجه کافی به این تیم ها نشود، همچون تیم های پاس تهران، نفت تهران، راه آهن و سایر تیم های شهرستانی، باید در غم از دست رفتن آنها، در حسرت بنشینیم و از وجود چنین تیم هایی و تماشای فوتبال شان، محروم شویم.
مراقب ملوان باشید؛ چرا که اگر کسی حواسش به این تیم نباشد، باید شاهد غرق شدن قوی سپید باشیم. شاگردان مازیار زارع، ملوانان این فصل لیگ برتر هستند…
معین احمدوند / باشگاه خبرنگاران آزاد