بحران پیری یک تیم آشفته/ استقلال،مدرسه پیرمردها!
بحران پیری و میانگین سنی بالای تیم کنونی استقلال، نه تنها در زمان فعلی بلکه در فصول آتی هم به آبی های پایتخت صدمات بسیاری خواهد زد.
به گزارش خبرنگار ورزشی اقتصاد و فناوری:در چارچوب هفته بیست و چهارم لیگ برتر، استقلال در دیداری نفسگیر و دشوار پیش از تقابل حساس با تراکتور، در خانه خود نتوانست برابر خیبر خرم آباد آنجور که شاید و باید در سال جدید ظاهر شود. عملکرد آبی ها در نیمه اول مقابل شاگردان با انگیزه سعید دقیقی حسابی هواداران را به نگرانی انداخته و همچنان همه چیز در باشگاه استقلال نامعلوم و نامشخص است.
با جدیت و قاطعیت تمام می توان اذعان داشت که یکی از عوامل چنین عملکرد ضعیفی-که با نارضایتی عمده طرفداران همراه بود- میانگین سنی بسیار بالای این تیم است. ترکیب اولیه استقلال از حیث میانگین سنی در تقابل با خیبر ۲۹/۴ است. این عدد به خوبی نشان می‌دهد که استقلال به هیچ وجه تیم جوان و شاداب و با انگیزه ای ندارد و حتی اگر مربیان به مراتب عالی و بهتر و گران قیمتی بر روی نیمکت استقلال بنشینند، بعید است که با وجود چنین بازیکنانی شرایط آبی ها بهبود پیدا کند.
اگر بخواهیم مشکلات استقلال را فقط از لحاظ تاکتیکی و درون زمین بررسی و واکاوی کنیم، مهم ترین و اصلی ترین دلیل عدم نتیجه گیری مدنظر این تیم، به همین معضل سن بسیار بالای اکثر بازیکنان مربوط می شود.
هفت بازیکن حاضر در ترکیب اولیه استقلال مقابل خیبر، بیشتر از سی سال سن دارند و چنین آمار و ارقامی برای استقلال به منزله «خوب» تلقی نمی شود. البته چنین بحرانی تنها گریبان استقلال را نگرفته و رقیب آبی ها یعنی پرسپولیس و حتی تیم ملی هم با این وضعیت عجیب حسابی دست و پنجه نرم می کنند.
استقلال در طی فصول اخیر بازیکنان جوان و با استعداد زیادی را از دست داده؛ بازیکنانی که اکثراً از تیم آکادمی و امید به تیم اصلی راه یافتند. متین کریم زاده، سبحان خاقانی، محمد حسین زواری، سینا خادم پور، زکریا مرادی، امیر علی صادقی، حسام اسکندری،ابوالفضل زمانی، محمد مهدی زارع و مهدی تیکدری اسامی بلند بالایی از سرمایه های اصلی باشگاه استقلال هستند که در طی سال های گذشته به دلیل فرصت اندک و ناکافی برای ارائه نمایش بازی خود، به تیم های دیگری کوچ کردند و منتقل شدند یا بر روی نیمکت قرار گرفته و نتوانسته اند به همین علت فرصت و موقعیت محدود، تمام پتانسیل بالای خود را به منصه ظهور برسانند.
حال سوال اینجاست که چرا مدیران فراوان استقلال در طول این چند سال به راحتی و بدون استفاده از خرد و دانش فردی و جمعی اجازه خروج چنین بازیکنان مستعدی را صادر کرده‌اند؟ در واقع اگر مسئولان و البته مربیان استقلال به جای خرید بازیکنان بی کیفیت و گران، حساب بیشتری بر روی بازیکنان جوان، خوش آتیه و با انگیزه خود باز می کردند، می توانستیم از استقلال فعلی به عنوان یک تیم جوان مدعی نام ببریم!
ناگفته نماند که به هدر دادن چنین فرصتی برای بازیکنان جوان، هنر و بی سوادی فراوانی میان مسئولان باشگاه می طلبد! فوتبال جهان به ویژه اروپا، مسیر و رویه متفاوتی را در پیش گرفته و دیگر دوران استفاده از بازیکنان مسن، معمولی و تا حدودی بی انگیزه و بی رمق به سر آمده و به نوعی باید گفت منسوخ شده است!
استقلال در عین اینکه باید به فکر جوان سازی کادرفنی خود باشد و یک سرمربی خوش فکر با افکار هجومی تیم را هدایت کند، باید به مهره‌های جوان و تازه نفس، فرصت بیشتری برای به اجرا گذاشتن توانایی ها و استعداد هایشان دهد و اکثر بازیکنان پا به سن گذاشته، با کیفیت معمولی و گاه پایین تر از معمولی از تیم کنار بروند.
هواداران استقلال اگر خواستار رهایی و نجات تیم خود از این برزخ بی پایان هستند، باید بدانند که این تیم بزرگ و همواره مدعی، جایی برای پیرمردها نداشته، ندارد و نخواهد داشت!
معین احمدوند/ خبرنگار اقتصاد و فناوری