یک پرتغالی؛ منجی منچستر پسا سر الکس؟ / ۱۴ آبان ۱۴۰۳
یکی دیگر از دوران تاریک مربیان منچستریونایتد در برهه پسا سر الکس به پایان رسید و تن هاخ پس از دو فصل حضور در تئاتر رویاها و تنها کسب دو جام، از کار بر کنار و بالاخره رفتنی شد.
به گزارش خبرنگار ورزشی اقتصاد و فناوری : حال مدیران منچستر در حالی که یک سوم از نیم فصل اول پریمر لیگ طی شده، به سراغ یک مرد پرتغالی رفتند. ناگفته نماند که همواره حضور پرتغالی ها در شیاطین سرخ، با خوش یمنی و خاطرات خوبی همراه بوده و به همین دلیل و البته سازگاری پرتغالی ها با اتمسفر منچستر، هواداران یونایتد امید زیادی به روبن آموریم سرمربی جدید تیم دارند.
البته اینکه منچستری ها به روبن آموریم دل بسته و منتظر این قضیه هستند تا هر چه زودتر او تیم را به روز های اوج خود بازگرداند، بی دلیل و آنچنان به دور از منطق نیست.
به هر حال روبن آموریم کارهای بسیار ارزنده ای در اسپورتینگ لیسبون انجام داده و این تیم را بعد از بیست سال به مقام قهرمانی در لیگا ناش پرتغال رسانده و فصل گذشته هم چنین رتبه و عنوانی را دوباره تکرار کرد.
اسپورتینگ طی همین ده بازی فصل جاری تحت نظارت و نظر آموریم، هیچ باختی را در لیگ تجربه نکرده و در عین اینکه فقط سه گل خورده در کارنامه شان دیده می شود،از طرفی سی و پنج گل هم به ثمر رسانده اند.
در نمای کلی، آموریم دویست و چهل و پنج بازی بر روی نیمکت اسپورتینگ نشست و شش جام هم برای تیم به ارمغان آورد. نرخ میانگین کسب امتیاز برای شاگردان آموریم به ازای هر بازی، ۲/۲۸ است. آمار وقتی برای مرد سی و نه ساله پرتغالی جالب می شود که از زمان آغاز فصل پیش تا اکنون، اسپورتینگ در طی چهل و سه بازی در چارچوب لیگ، صد و بیست و شش گل به ثبت رسانده و حتی تیم هایی مثل منچستر سیتی با چهار بازی بیشتر نسبت به تیم آموریم، صد و شانزده گل وارد دروازه رقبا کرده‌اند. ضمن اینکه در فصل گذشته، آموریم و شاگردانش با قاطعیت و ده امتیاز اختلاف نسبت به تیم دوم جدول یعنی بنفیکا، موفق شدند جام لیگا ناش پرتغال را برای بیستمین مرتبه به تالار افتخارات سبز و سفید ها اضافه کنند.
همچنین از لحاظ فنی هم باید اینجور اذعان داشت که اگر بخواهیم آمار و ارقام تیم اسپورتینگ لیسبون را از حیث استراتژی ها و تاکتیک های هجومی مورد بررسی قرار دهیم، مشاهده می کنیم که آنها زیر نظر آموریم همیشه جزو سه تیم برتر از لحاظ معیار ها، استاندارد ها و فاکتور های هجومی در بالاترین سطح فوتبال باشگاهی پرتغال بوده اند.
از این بابت و موجود بودن چنین آمار و ارقام و اطلاعاتی، هواداران منچستریونایتد باید به ادامه راه با این مرد پرتغالی بیش از پیش امیدوار باشند.
هرچند که نباید از همین حالا آموریم را تحت فشار قرار داد و تحت فشار گذاشتن او در این مقطع از فصل علی الخصوص اگر با عدم کسب نتیجه مطلوب همراه باشد، بی انصافی و غیر منصفانه است.
آموریم در اردوی پیش فصل و دیدار های ابتدایی فصل، حضور نداشته و به هیچ وجه اطلاعی از بدنسازی، ذهنیت و سطح و درک بازیکنان از تاکتیک ها ندارد. پس باید به او زمان و میدان داد و هواداران شیاطین سرخ شاید برای دیدن نسخه اصلی و ویژه تیم آموریم، باید یک فصل به انتظار بنشینند و صبر پیشه کنند.
البته روبن آموریم هم باید بداند که در لیگ برتر انگلیس، هر غیر ممکنی ممکن است و تیم هایی مانند بورنموث و ناتینگام فارست به خوبی توانایی این را دارند که اولین باخت فصل دو تیم بزرگ آرسنال و لیورپول را در لیگ برتر رقم بزنند. در واقع دیگر از وجود تیم های درجه دو و سه همچون سانتاکلارا، ژیل ویسنته و فامالیکائو خبری نیست.
به نوعی روبن آموریم هم باید قدر جایگاه، موقعیت و فرصت خود را در تیمی به مثابه منچستریونایتد بداند و آن را درک کند و البته مراقب و مواظب باشد به سرنوشت مربیان قبلی-که با رزومه ای قابل قبول و فراتر از آن پا به الدترافورد می گذاشتند و در پایان مسیر خود، با سری شکسته و آکنده از نتایج تاسف بار تیم را ترک می کردند-دچار نشود.
آیا آموریم می تواند با افکار و تاکتیک های بسیار بدیع خود، تاج و تخت قهرمانی را دوباره پس بگیرد؟ آیا توانایی این را دارد که پس از هموطن و استاد خود یعنی ژوزه مورینیو، افتخارات بیشتری در دوران پسا فرگوسن کسب کند و بالاخره این کشتی ره گم کرده را بعد از یک دهه تلاطم و گرفتار و اسیر شدن در موج و خروش، سالم و سلامت به ساحل واقعی آرامش برساند؟
معین احمدوند/ خبرنگار اقتصاد و فناوری