مراکش تحسین برانگیز؛ از چهارمی جهان تا سومی المپیک/ ۲۱ مرداد ۱۴۰۳

پایگاه اطلاع رسانی اقتصاد و فناوری:
اهالی فوتبال این بار در چارچوب فوتبال المپیک مشاهده کردند که چرا وجود آکادمی ها برای توسعه و پیشرفت فوتبال بسیار مهم و حائز اهمیت است.

در ادامه رقابت های المپیک که چیزی به پایان آن باقی نمانده، تیم مراکش موفق شد در فوتبال آقایان، به مقام سوم دست پیدا کند تا برای اولین مرتبه در فوتبال المپیک، به مدال برنز این رقابت برسد.

دو سال گذشته مراکش با هدایت ولید رکراکی همگان را شگفت زده کرد و توانست در میان چهار تیم پایانی جام جهانی قطر قرار بگیرد. شاگردان رکراکی در جام جهانی ۲۰۲۲ در گروهی به عنوان تیم اول به مرحله حذفی راه یافتند که کرواسی و بلژیک در جایگاه تیم های سوم و نایب قهرمان دوره پیشین پا به میدان جام جهانی گذاشته بودند و در عین تعجب، این دو تیم در رده بندی گروه F به ترتیب دوم و سوم شدند.
در ادامه آنها شگفتی خود را تکمیل کردند و اسپانیا و پرتغال دو غول فوتبال اروپا را در دور حذفی کنار زدند. در نهایت به فرانسه در نیمه نهایی و به کرواسی در دیدار رده‌بندی بازی را واگذار کردند تا برای اولین بار شاهد حضور یک تیم آفریقایی میان چهار تیم برتر جام جهانی باشیم.

حالا آنها در امتداد روند و عملکرد فوق‌العاده خود، در المپیک دست به شاهکار زدند و در اولین دیدار آرژانتین مدعی ماسکرانو را در یک روز عجیب و غریب از پیش رو برداشتند. در بازی دوم مقابل اوکراین تن به باخت دادند و بعد از یک باخت، دو دیدار متوالی را با برد پشت سر گذاشتند. عراق را با سه گل در آخرین بازی مرحله گروهی و آمریکا را با چهار گل در یک چهارم نهایی در هم کوبیدند تا به مرحله نیمه نهایی فوتبال المپیک ۲۰۲۴ صعود کنند.
در برابر اسپانیا هم در ابتدا با پنالتی سوفیان رحیمی پیش افتادند اما اسپانیا اجازه نداد که مراکش بیش از اینها به رویاپردازی در فینال المپیک فکر کند و فرمین لوپز، پائو کوبارسی، اریک گارسیا، سرخیو گومز و دیگر ستارگان امید اسپانیا، ترمز شیرهای اطلس را کشیدند و بازی یک هیچ باخته را با نتیجه دو بر یک عوض کردند.
در دیدار رده بندی مراکش با قاطعیت و اختلاف، مصر را با شش گل شکست داد تا شاگردان طارق سکیتیوی برای اولین مرتبه در تاریخ فوتبال المپیک، به سکوی سوم رقابت ها برسند و در کنار یک مدال طلا یک برنز هم به جمع مدال های کاروان ورزشی مراکش اضافه کنند.

نکته قابل بحث و توجه در فوتبال ملی مراکش، اهمیت مدیران و مسئولان فوتبال این کشور به رسیدگی فوتبال پایه در مراکش است.
آنها در سال ۲۰۰۷ به واسطه پادشاه سلطان محمد ششم تصمیمی مبنی بر این گرفتند که بالاخره باید روزی ناکامی ها و حسرت ها در فوتبال ملی پایان پذیرد. به دنبال چنین ایده ای، آکادمی سلطان محمد ششم در مراکش تأسیس شد و کیفیت این آکادمی در تولید و پرورش بازیکنان به قدری بالا بود که سبب شد تیم ملی بزرگسالان و تیم ملی امید مراکش، این جایگاه فعلی را در عین ناباوری و البته شایستگی کسب کنند.

مراکشی ها طی دو سال موفق شدند در فوتبال ملی پیشرفت های چشمگیری داشته باشند. از چهارمی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر تا رسیدن به سکوی المپیک ۲۰۲۴ پاریس نشان می دهد نقشه راه پیشرفت آنها بی دلیل و بدون برنامه و البته اتفاقی و برحسب شانس جلو نرفته و بدون تفکر دست به اقدامی نزده‌اند.
آکادمی سلطان محمد ششم، در همان روزهایی که مراکش در قطر، گرد و خاکی بر پا کرده بود و خوشبین ترین هوادار مراکش هم نمی توانست چنین پیش بینی حیرت انگیزی انجام دهد، حسابی شناخته شد و نامش از همان موقع بر سر زبان ها افتاد. اکنون بیش از پیش سهم عمده ای از موفقیت فوتبال ملی مراکش معطوف به راه‌اندازی این آکادمی مجهز و مدرن است. از همین حالا می توان برای جام جهانی ۲۰۲۶ تورنمنت خوبی را برای مراکشی ها متصور بود و اتفاقا بعید نیست که دوباره دست به خلق شگفتی بزنند و این مرتبه در یک جام جهانی چهل و هشت تیمی بتوانند پس از رسیدن به مدال المپیک، مدال جام جهانی را هم به کلکسیون افتخارات شان اضافه کنند.

در مجموع اکثر مهره‌های طارق سکیتیوی نمرات بالای هفت را از بابت عملکردشان دریافت کرده اند و این آمار، امیدوارکننده و ایده‌آل محسوب می شود. حضور بازیکنانی همانند اشرف حکیمی به عنوان کاپیتان و سوفیان رحیمی که با هشت گل در شش بازی جایزه آقای گلی را به دست آورد، باعث شد تا هماهنگی بسیار خوبی میان سایر بازیکنان جوان اتفاق بیفتد. عبدالصمد ازالزولی به عنوان یک بازیکن بیست و دو ساله و شاغل در تیم رئال بتیس، عملکرد کم نظیری از خود به معرض نمایش گذاشت و دو گل و سه پاس گل، عملکرد او در رقابت‌های ۲۰۲۴ پاریس را به تصویر می کشد.

به هر روی آن چیزی که در حال حاضر برای فوتبال مراکش اهمیت ویژه‌ای دارد، حضوری درخشان و عالی در مهم ترین تورنمنت های فوتبالی در رده های سنی مختلف است که باید اذعان داشت آنها به این مهم دست یافته اند.
شیرهای اطلس نماینده فوتبال مدرن قاره آفریقا به حساب می آیند و انگار نقل و انتقالات و رفت و آمد بازیکنان جوان مراکشی و ساخته شدن ستاره از دل برخی آنها، مزیدی بر علت شده تا مراکش، اروپایی ترین تیم ملی فوتبال قاره آفریقا لقب بگیرد.
مراکشی ها از حیث مسائل تاکتیکی و تکنیکی خطرناک ترین و نزدیک ترین رقیب از قاره آفریقا برای تیم های اروپایی، آسیایی و آمریکای جنوبی شمرده می شوند.
فوتبال مراکش نمونه مناسبی برای سایر کشورهایی است که فوتبال خیز هستند و افراد مستعد زیادی برای پرورش و درخشش آنها در مستطیل سبز وجود دارد اما بدون ذره‌ای توجه، همان استعداد هایی که باید در فوتبال آن کشورها کشف شوند،به راحتی هدر می روند و به نوعی تنها افسوس آن باقی می ماند. نبود آکادمی های استاندارد و مدرن، عامل دیگری است که ضربه مهلکی به فوتبال ملی و باشگاهی آن کشور وارد می کند. ایجاد خلل و عیب در چرخه تولید صحیح بازیکنان جوان و خوش آتیه، وجود سیکل معیوبی به نام «حضور همیشگی بازیکنان معمولی و پا به سن گذاشته» و جابه‌جایی آنها در تیم های گوناگون، از عواقب همین امری است که ریشه مشکلاتش، به نبود ساختار و تجهیزات در خور شأن برای رشد استعدادها برمی‌گردد.

مراکش فعل خواستن را با سرمایه‌گذاری بر روی یک ایده درست، صرف کرد و صد البته که باید از حکمفرما بودن چنین وضعیتی، رضایت خاطر داشته باشند. آنها هفده سال پیش بذرپاشی کردند و اکنون وقت برداشت محصولات است؛ محصولاتی که بسیار درخشان هستند و می توانند باعث رقم زدن تفاوت ها شوند.

شاید تنها راه نجات فوتبال کشورمان، از همین مسیری است که نه تنها مراکش بلکه کشورهای صاحب سبکی همچون فرانسه، انگلیس و اسپانیا در آن قدم برداشته اند و آهسته آهسته و آرام آرام، به اهداف خود در فوتبال ملی و باشگاهی و کشف و به منصه ظهور رساندن استعداد ها به خوبی رسیده اند.

ایستادن بر روی سکوی المپیک، نیازمند برنامه ریزی دقیق و کاملاً به روز و مدرن می باشد که متاسفانه بعضی کشورها از جمله ایران، از چنین مواردی محرم و بی بهره اند. محرومیتی که گاه به نظر می رسد سهوی و تنها بر اثر یک اشتباه نباشد.

معین احمدوند/ خبرنگار اقتصاد و فناوری