دوندگی چهار ساله برای مجوز احداث گلخانه در ۳ هزار متر زمین
پایگاه اطلاع رسانی اقتصاد مدرن – ۱۸ اسفند آخرین مهلت دستگاه‌ها برای اتصال به درگاه ملی مجوز‌ها و صدور الکترونیکی مجوز لازم برای کسب و کارهاست. قانون رفع موانع و تسهیل فضای کسب و کار ۱۳ سال پیش تصویب شده، اما تولیدکنندگان و کارآفرینان زیادی در این سال‌ها از سختی فرآیند دریافت مجوز خود گلایه‌مند بوده و بعضا سال‌ها در انتظار صدور مجوز خود بوده اند. در این گزارش، گفت و گویی با یکی از کارآفرینانی را می خوانید که سنگ اندازی های دستگاه ها به نوعی مانع کارش شده اند.
مسعود غفوری درخواست کننده مجوز کشاورزی و گلخانه گفت: قطعه زمین ۳۲ هکتاری در سال ۱۳۵۲، به ۳۷۲ قطعه تفکیک شد که حدود ۹۰ درصد آن را قطعه‌های ۷۳۱ متری تشکیل می‌شود که سند سربی داشته اند. این اسناد را به صورت سند تک برگ و سند‌های عرصه و عیان (شش دانگ) گرفتم. بعد از انقلاب این زمین‌ها و زمین‌های اطراف آن توسط بنیاد مصادره می‌شود و هیات ۷ نفره واگذاری زمین این زمین‌ها را به کشاورزان می‌دهد و آن‌ها نیز شروع به کشت و کار در آن‌ها می‌کنند.
در سال ۱۳۷۶ توانستیم تعدادی از مالکان را پیدا کنیم و از کشاورزان خلعیت گرفتیم. سهم ما از آن ۳۷۲ قطعه، چهار قطعه و در مجموع ۲ هزار و ۹۲۴ متر است. اکنون نیز حدود چهار سال است که با جهاد کشاورزی شهرستان قدس مکاتبه می‌کنم تا بتوانم مجوز فعالیت در این زمین را بگیرم. ابتدا اعلام کردند که این زمین‌ها اراضی یکپارچه است، در صورتی که زمین تقسیم شده به ۳۷۲ قطعه با بیش از ۲۰۰ مالک، جزء اراضی یکپارچه نیست و آثار دیوار نیز در آن دیده می‌شود.
من گفتم که طبق گفته شما این زمین، زمین کشاورزی است؛ پس مجوز فعالیت کشاورزی را بدهید. پاسخ آن‌ها این بود که ۷۳۱ متر زمین به لحاظ فنی و اقتصادی توجیه کشاورزی و زراعت ندارد. سپس درخواست مجوز گلخانه را دادم، گفتند حداقل زمین برای گلخانه باید حدود ۴ هزار متر باشد تا ۸۰ درصد آن زیر کشت برود.
اواخر دولت دوازدهم اعلام شد که طرح گلخانه روی زمین‌های کوچک نیز اجرا شود. اینبار به جای جهاد کشاورزی شهرستان قدس، به سازمان نظام مهندسی شهریار مراجعه کردم و درخواست مجوز گلخانه را دادم، اما نداشتن آب مانع کردند. در صورتی که در دهه ۳۰ و ۴۰ که فعالیت کشاورزی روی آن‌ها انجام می‌شد، آب آن از طریق یک چاه تامین می‌شده است. این چاه توسط بنیاد مصادره شده و به ما نمی‌دهد.
به این نتیجه رسیدیم از آب کانال ۲۵ که از دریچه سد کرج می‌آید، استفاده کنیم. صحبت کردیم، قبول کردند و جواز گلخانه را گرفتیم. برای جواز راه درخواست دادیم که مخالفت کردند. شهرداری قدس مشکلی نداشت، اما شهرداری منطقه ۱۸ با آن مخالفت کرد. در صورتی که این زمین‌ها در تقسیمات استانی و کشوری به شهرستان تعلق دارد و دیوان عدالت اداری نیز رای را به شهرداری قدس داده است و شهرداری منطقه ۱۸ علی رغم نداشتن وظیفه، عملا دخالت می‌کند. این دخالت هاست که مردم را به دردسر می‌اندازد.
در نهایت اینکه جلوی کار ما را گرفتند و جواز ما باطل شد و به سازمان نظام مهندسی کشاورزی اعلام شد که جواز ما را تمدید نکنند. دلیل آن‌ها نیز این بود که این طرح توجیه ندارد و با این میزان آب نیز امکان پذیر نیست. تا امروز نتوانسته ام مجوز هیچ کسب و کاری را بگیریم. این زمین، عرصه و عیان دارد؛ حداقل چیزی که به زمین عیان داده می‌شود، درخت است. حتی اجازه آن را نیز به ما نمی‌دهند.
انتهای پیام/