خولیان آلوارز؛ درخشان در شب های UCL!
شاید اولین و آخرین شخصی که اکنون حسرت از دست دادن مهره ای به نام «خولیان آلوارز» را می خورد، پپ گواردیولا باشد.
به گزارش خبرنگار اقتصاد و فناوری: اتلتیکو مادرید در ادامه عملکرد فوق‌العاده خود در این فصل، توانست به شکل عجیب، دراماتیک و دیوانه واری برابر بایرن لورکوزن کامبک بزند و تیم ژابی آلونسو را شکست دهد.
باید با قاطعیت اذعان داشت که سند برد اتلتیکو مقابل حریف آلمانی، تماما به اسم خولیان آلوارز مهاجم آرژانتینی ال چولو می خورد. بازیکنی که به طرزی عجیب، از چنگ سیتیزن ها پرید و اتلتیکو و دیگو سیمئونه، به بهترین مقصد جواهر آرژانتینی تبدیل شد.
حال با تماشای آمار و عملکردی درخشان از او در لیگ قهرمانان اروپا، پپ بیشتر از هر زمان دیگری به حسرت خوردن دچار می شود و البته دیگو سیمئونه، سرمربی فعلی را به دیدارها و فصول آتی بسیار امیدوار می سازد. هفت بازی و به ثمر رساندن شش گل، آماری است که به خوبی نشان می‌دهد چرا سیمئونه به سراغ جذب و خرید چنین بازیکنی در نقل و انتقالات تابستانی رفته است.در واقع روخی بلانکوس چنین جواهر با ارزشی را به راحتی از سیتیزن‌ها قاپید و پپ گواردیولا حتی فکرش را هم نمی کرد که با رفتن مهاجم آرژانتینی فاتح جام جهانی، تیمش با مشکلات زیادی در امر گلزنی و فاز هجومی دست و پنجه نرم کند.
وقتی به آمار و ارقام آلوارز در طی تنها چند ماه حضور او در مادرید نگاهی بیندازیم، به این نکته دست پیدا می کنیم که بازیکن بیست و چهار ساله، به اندازه نصف تعداد بازی های خود در فصل جاری، بر روی گل های تیم ال چولو به شکلی جدی و البته با کیفیتی عالی اثرگذار بوده و به نوعی در زمین تأثیرگذار ظاهر شده است.
سی و یک بازی، چهارده گل و ارسال دو پاس گل در تمامی رقابت ها تا به این مقطع از فصل، برای مهاجم تازه واردی به مثابه خولیان آلوارز که آنچنان با جو و اتمسفر تیم های اسپانیایی آشنایی نداشت، بسیار خوب و فراتر از خوب به حساب می‌آید.
تلاش او برای توپ ربایی و بازپس‌گیری توپ در صحنه گل اول اتلتی مقابل بایرن لورکوزن ستودنی و استثنایی بود. جالب اینجاست که اکثر مخاطبان و تماشاگران این بازی با اخراج باریوس، هافبک دفاعی اتلتیکو مادرید، کار روخی بلانکوس را تا حد زیادی تمام شده می دانستند و احتمال برگشت شاگردان ال چولو به بازی را بسیار کم متصور بودند اما آلوارز همه غیر ممکن های شب به یاد ماندنی واندامتروپولیتانو را به ممکن تبدیل ساخت.
رد شدن و عبور کردن از سه بازیکن لورکوزن و مات و مقهور ساختن آنها، کاری نبود که هواداران اتلتی از آلوارز به عنوان یک فوروارد تخصصی انتظار و توقع داشته باشند ولی سعی و تلاش حیرت انگیز او و البته جریان داشتن شور و شوق وصف ناپذیر دیگو سیمئونه در رگ های تک تک بازیکنان تیم، عامل بسیار قوی بود تا اتلتیکو مادرید با گل آلوارز به بازی بازگشت شکوهمندی را تجربه کند و در ادامه با بریس این مهاجم گلزن، چارچوب شناس و آماده و به ثمر رساندن گل برتری در دقیقه نود، پنجمین برد خود را در لیگ قهرمانان اروپا به شگفت انگیز ترین و باورنکردنی ترین حالت ممکن جشن بگیرند.
آلوارز در گل اول، سرعت، چابکی و تلاش قابل تحسینش را نشان داد و در سکانس گل دوم در نودمین دقیقه، ظرافت، ذکاوت و هوش و قدرت بالای دریبلینگ خود را به رخ همگان کشید و برای چندمین دفعه به پپ و سران سیتی اثبات کرد که از فروختن اینچنین مهره ای تا مدت ها کاری جز آه و افسوس و غبطه خوردن نخواهند داشت.
خولیان آلوارز با شوک دادن به توپ و استفاده از هوش و البته قریحه ناب فوتبال آرژانتینی، برای دومین مرتبه دروازه شاگردان ژابی آلونسو را گشود تا سومین برد دقیقه نودی آنها در فصل و برگ جدیدی از فرمت سوئیسی لیگ قهرمانان اروپا، با شماره نوزده دوست داشتنی و محبوب واندامتروپولیتانو رقم بخورد و در تاریخ این باشگاه با اصالت ماندگار شود.
عملکردهای درخشان در سه شنبه و چهارشنبه شب های UCL و درخشش در این بازی دراماتیک، هرگز از ذهن علاقه مندان به فوتبال به ویژه طرفداران متعصب اتلتیکو مادرید فراموش و پاک نخواهد شد.
هرچند که یادمان نرود الماس آلبی سلسلته بر خلاف برخی از دیگر بازیکنان تیم، خیلی زود راه و رسم دلبری و دلربایی از هواداران روخی بلانکوس در واندامتروپولیتانو را به خوبی آموخت و تصویر و لحظات جدیدی از نسخه ویژه خود در اتلتیکو مادرید به نمایش گذاشت.
معین احمدوند/ اقتصاد و فناوری